διαγραφούν χρέη ύψους 85 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό που χρωστούσε το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λεμεσού και που προήλθε κυρίως από τη χαμηλή τιμολόγηση του νερού τα προηγούμενα χρόνια.
Τέρμα στο φθηνό νερό για τους καταναλωτές της Λεμεσού, αφού στα πλαίσια της νέας τιμολόγησης του νερού, οι επόμενοι λογαριασμοί θα είναι αυξημένοι κατά 25%. Μέχρι το τέλος του 2009 οι καταναλωτές του Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού πλήρωναν τα πιο φθηνά τέλη παγκύπρια, αφού το Συμβούλιο αγόραζε το νερό από το Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων στην τιμή των 77 σεντ το κυβικό μέτρο και το πωλούσε πιο χαμηλά από την τιμή αγοράς, δηλαδή στα 75 σεντ. Με τις νέες αυξήσεις, οι οποίες θα ισχύσουν από την πρώτη τετραμηνία, η τιμή πώλησης ανέρχεται στα 94 σεντ.
Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ΣΥΛ και Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων είχαν σαν αποτέλεσμα να διαγραφούν χρέη ύψους 85 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό που χρωστούσε το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λεμεσού και που προήλθε κυρίως από τη χαμηλή τιμολόγηση του νερού τα προηγούμενα χρόνια. Όπως δήλωσε στη «Σ» ο διευθυντής του ΣΥΛ Σωκράτης Μεταξάς, οι αυξήσεις στην τιμή πώλησης του νερού κρίθηκαν αναγκαίες, αφού εδώ και πολλά χρόνια ήταν οι χαμηλότερες. Και πρόσθεσε: «Τώρα θα υπάρχει κοινή τιμολόγηση από πλευράς του κράτους προς όλα τα Συμβούλια Υδατοπρομήθειας και εμείς αναλαμβάνουμε σταδιακά να συμμορφωθούμε με τη θέση αυτή, αυξάνοντας τα τέλη μας. Θα αγοράζουμε όλα τα Συμβούλια το νερό από τα υδατικά έργα (όπως είναι τα φράγματα) και αν συνυπολογίσουμε τα λειτουργικά έξοδα των Συμβουλίων περίπου θα το χρεώνουμε στην ίδια τιμή».
Όπως είπε ο κ. Μεταξάς, το ΣΥΛ εκτιμά ότι το Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων θα δει με κατανόηση και θα συνδράμει τα μεγάλα έξοδα που επωμίστηκε το Συμβούλιο από τις ζημιές που προκλήθηκαν στους αγωγούς μεταφοράς νερού λόγω των περικοπών που κράτησαν δύο χρόνια. Η καταπόνηση των αγωγών, λόγω της διακοπής του νερού, ήταν τέτοια που υποχρεώνει το ΣΥΛ να προβαίνει ακόμα σε επιδιορθώσεις, σε μια προσπάθεια να επανέλθει η απώλεια της μη τιμολογηθείσας ποσότητας νερού στα κανονικά επίπεδα. Αναφερόμενος ο διευθυντής του Συμβουλίου στην ποσότητα νερού που δεν τιμολογήθηκε, είπε ότι το 2007, πριν αρχίσουν οι περικοπές, ήταν στο 15%. Από το ποσοστό αυτό περίπου το 10% ήταν η απώλεια νερού και το υπόλοιπο 5% ήταν κάποιες ανακρίβειες των υδρομετρητών, κλοπές νερού, πλύσεις των αγωγών μεταφοράς νερού και κάποιες ποσότητες που παρέχει το ΣΥΛ στην Πυροσβεστική Υπηρεσία. Το 2010, με τη λήξη του μέτρου των περικοπών, το ποσοστό ανήλθε στο 20%.
Ευρωπαϊκή οδηγία
Η νέα τιμολόγηση ήταν αναγκαία και με βάση την ευρωπαϊκή οδηγία 2000/60, που στοχεύει στη δημιουργία ενός πλαισίου διαχείρισης που περιλαμβάνει πολιτικές και μέτρα, όπως η τιμολόγηση των υπηρεσιών του νερού με βάση την ανάκτηση του συνολικού κόστους. Η ανάκτηση κόστους και η τιμολόγηση ως εργαλεία στη διαχείριση υδατικών πόρων έχουν διπλό στόχο: Την παροχή κινήτρων στους χρήστες για την αποδοτικότερη χρήση νερού, την υιοθέτηση μέτρων μείωσης της ρύπανσης και εξοικονόμησης νερού. Στην περίπτωση της Κύπρου, η νέα τιμολόγηση θα καλύψει και το πρόγραμμα των αφαλατώσεων που εφαρμόζεται στα πλαίσια της πλήρους απεξάρτησης από τις καιρικές συνθήκες.
Τέρμα στην αλόγιστη σπατάλη
Μελέτη που έκανε το Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων για την εφαρμογή της κατάλληλης πολιτικής τιμολόγησης νερού, σύμφωνα και με την ευρωπαϊκή οδηγία, τονίζει μεταξύ άλλων ότι σήμερα, μετά από αλόγιστη χρήση που κάναμε για δεκάδες χρόνια, έχει φέρει τραγικά αποτελέσματα τόσο στην ποιότητα όσο και στην ποσότητα των νερών, γι’ αυτό και υπάρχει ανάγκη μιας νέα προσέγγισης για προστασία των υδατικών μας πόρων. Βασική παράμετρος, επισημαίνει η μελέτη, είναι η εφαρμογή των κατάλληλων πολιτικών τιμολόγησης, οι οποίες θα είναι αρκετά πειστικές προς τους πολίτες, ώστε να χρησιμοποιούν το νερό με σύνεση, στοχεύοντας στη μέγιστη απόδοση από τη χρήση του και προστατεύοντας το τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά.
Η κοινοτική οδηγία, αναφερόμενη στο ύψος των τιμών πώλησης του νερού, αναφέρει ότι τα τέλη θα πρέπει να είναι τέτοια, ώστε οι διάφορες χρήσεις να συμβάλλουν επαρκώς στην ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών νερού. Διευκρινίζει ότι το κόστος αυτό δεν αποτελείται μόνο από τις αναγκαίες χρηματοοικονομικές δαπάνες (π.χ. για την κατασκευή και λειτουργία των έργων υποδομής) αλλά επιπλέον από το κόστος που προκαλείται στο περιβάλλον λόγω της εξάντλησης, ή της ρύπανσης του νερού.
http://www.sigmalive.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου