βελτίωση των σχέσεων και της συνεργασίας μεταξύ ΗΠΑ-Κύπρου, θεωρούν οι Αμερικανοί σύμφωνα με τα όσα προκύπτουν από τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία, όπως αποκαλύπτεται από την ιστοσελίδα Wilileaks.
Απαντώντας στο ερώτημα «τι κάνουμε χωρίς συνομιλίες», αναφέρονται σε σειρά ζητημάτων, όπου η Κύπρος ως ευρωπαϊκή χώρα θα μπορούσε να εξυπηρετήσει και τα αμερικανικά συμφέροντα εντασσόμενη σε ομάδες όπως εκείνη για το Καθεστώς Ελέγχου Πυραυλικής Τεχνολογίας (MTCR) και τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου (ΟΣΕΠ). «Δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός πως, η Κύπρος είναι μια χώρα και όχι ένα πρόβλημα», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο τηλεγράφημα, υπό την επεξήγηση ότι «ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, [η Κύπρος] είναι πια μέρος της περίφημης υπερατλαντικής σχέσης και πρέπει να βρούμε ευκαιρίες να εμβαθύνουμε και να διευρύνουμε τη συνεργασία μας με τη Λευκωσία, πάνω σε θέματα που είτε σχετίζονται, είτε δεν έχουν καμία σχέση με τη διαίρεση του νησιού.»
Η συνεργασία γενικώς σε θέματα κατά της τρομοκρατίας και της μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων υπήρξε άψογη, διαπιστώνει η Αμερικανίδα επιτετραμμένη στη Λευκωσία, Τζέιν Ζίμερμαν, στο εμπιστευτικό τηλεγράφημα 05NICOSIA1617, αφού η Κύπρος ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που υπέγραψε τη συμφωνία PSI με τις ΗΠΑ [σ.σ. για την ασφάλεια και τη μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής]. «Έχουμε συνεργαστεί στενά και καλά στις προσπάθειες κατά του ξεπλύματος χρήματος και της χρηματοδότησης τρομοκρατικών ομάδων. Θα εργαστούμε προς ενίσχυση αυτών των συνεργασιών, κρατώντας μακριά και ξέχωρα τις όποιες διαφορές μας στο ζήτημα του Κυπριακού προβλήματος» , αναφέρεται στο τηλεγράφημα. Ωστόσο, η Κύπρος χαρακτηρίζεται ως βάση επιχειρήσεων χρηματοδότησης των Κούρδων ανταρτών και η Λευκωσία παρουσιάζεται ως απρόθυμη να πάρει σκληρά μέτρα.
Η αυτοεικόνα της Λευκωσίας…
Με μια λεπτή αλλά αιχμηρή δόση ειρωνείας, στο απόρρητο τηλεγράφημα εκτιμάται ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να κεφαλαιοποιήσουν την αυτοεικόνα της Λευκωσίας ως γέφυρας μεταξύ Ευρώπης και Μέσης Ανατολής για να προωθήσουν τους σκοπούς του προγράμματός τους (BMENA) για την Ευρύτερη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική. Συγκεκριμένα, γράφει:
«Oι Κύπριοι έχουν καλές σχέσεις με την παλαιστινιακή ηγεσία και οι Ελληνοκύπριοι αξιωματούχοι πραγματοποιούν συχνά επισκέψεις στη Δαμασκό, στη Βηρυτό και στην Τεχεράνη. Οι πιο συχνές διαβουλεύσεις με τους Ελληνοκύπριους αξιωματούχους σε ό,τι αφορά εξελίξεις στη Μέση Ανατολή θα ενεθάρρυναν τη Λευκωσία να αναλάβει έναν πιο ενεργό ρόλο σε περιφερειακά ζητήματα. Η Κύπρος αρέσκεται να παρουσιάζει τον εαυτό της ως μια γέφυρα μεταξύ της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής και λογικά ως ένα σπίτι για τις πολυεθνικές που θέλουν να επενδύσουν στην περιοχή. Αν και δεν είναι καθόλου αυταπόδειχτο πως ο επιχειρηματικός κόσμος αισθάνεται την ανάγκη για το όποιο προγεφύρωμα, θα πρέπει ωστόσο να κεφαλαιοποιήσουμε την αυτοεικόνα της Λευκωσίας προκειμένου να προωθήσουμε τους σκοπούς της BMENA.»
Στο βαθμό του δυνατού, γράφει η Αμερικανίδα επιτετραμμένη στη Λευκωσία, Τζέιν Ζίμερμαν, «θέλουμε να απελευθερώσουμε την αμερικανική πολιτική έναντι της Κύπρου από το αγκίστρι του Κυπριακού προβλήματος καθαυτού. Η Κύπρος δεν είναι πια (και ποτέ δεν υπήρξε στ’ αλήθεια) μια μονοθεματική χώρα. Η ένταξή της στην Ευρώπη έχει επιβεβαιώσει αυτή την πραγματικότητα κι έχει επιταχύνει αυτή την τάση. Αν και αυτή η εξέλιξη δε μας βοηθά ιδιαίτερα στο να επιλύσουμε το κυπριακό πρόβλημα, μας δημιουργεί ωστόσο σημαντικά κίνητρα να πάμε πέραν του προβλήματος και να προωθήσουμε τα κοινά μας συμφέροντα στις πολλές περιοχές όπου μπορούμε να συνεργαστούμε επί της ουσίας με τη Λευκωσία.»
«Καθώς ένας νέος γύρος συνομιλιών στο Κυπριακό είναι μάλλον απίθανο να ξεκινήσει στο άμεσο μέλλον, χρειάζεται να αναπτύξουμε μια συνεπή στρατηγική χειρισμού της διάχυσης αυτού του εξοργιστικού προβλήματος» λέει η Ζίμμερμαν και σημειώνει ως επιχειρήματα της στρατηγικής τα παρακάτω: Η Άγκυρα να πάψει να καταψηφίζει την Κύπρο σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς ως ζήτημα αρχής. Μια τέτοια εξέλιξη θα αποδυνάμωνε το ισχυρότερο επιχείρημα των Ελληνοκυπρίων στο να πιέζουν την ΕΕ να υιοθετήσει μια πιο σκληρή στάση έναντι της Άγκυρας. Επιπλέον, η ένταξη της Κύπρου σε ομάδες όπως το Καθεστώς Ελέγχου Πυραυλικής Τεχνολογίας (MTCR) και τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου (ΟΣΕΠ) «θα ήταν επωφελής για το έργο των ομάδων αυτών και θα εξάλειφε ένα εν δυνάμει σοβαρό σημείο τριβής μεταξύ σημαντικών διεθνών οργανισμών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Το ενδεχόμενο η Τουρκία υιοθετήσει μια πιο ευέλικτη στάση σε ότι αφορά την εμπλοκή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε διεθνή σώματα, «μπορεί να διανοίξει το δρόμο και σε ό,τι αφορά τις σχέσεις ΕΕ-ΝΑΤΟ, όπου η επιμονή της Άγκυρας να ερμηνεύει κατά γράμμα τις πρόνοιες της Συμφωνίας Berlin-Plus παρεμποδίζουν τις προσπάθειες να ενίσχυση της συνεργασίας». Παρόλο που η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να «εναρμονίσει σταδιακά» τις πολιτικές της για συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς με αυτές της ΕΕ, αναφέρεται στο τηλεγράφημα, «είναι μάλλον απίθανο η Τουρκία να χαλαρώσει τη στάση της έναντι της Κύπρου χωρίς κάποιου είδους αντάλλαγμα για τους Τουρκοκυπρίους. Θα μπορούσαμε να εξετάσουμε τρόπους με τους οποίους η ελληνοκυπριακή πλευρά θα μπορούσε να μετριάσει τη στάση της –για παράδειγμα—σε ότι αφορά τη συμμετοχή Τουρκοκυπρίων σε διεθνή αθλητικά γεγονότα, ως αντάλλαγμα για τη συγκατάθεση της Τουρκίας να ενταχθεί η Λευκωσία στο Καθεστώς Ελέγχου Πυραυλικής Τεχνολογίας (MTCR). Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο και οι πιθανότητες επιτυχίας είναι μάλλον λίγες, αλλά τα πιθανά οφέλη από μιαν τέτοια εξέλιξη θα ήταν εξαιρετικά σημαντικά και άρα αξίζει τον κόπο να το διερευνήσουμε.»
http://www.kathimerini.com.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου